Sługa Boży ks. Wojciech Piwowarczyk to postać wielce zasłużona dla diecezji kieleckiej. 12 listopada w naszym seminarium miało miejsce sympozjum jemu poświęcone. Poprzedziła je uroczysta Msza święta w bazylice katedralnej, której przewodniczył i na której homilię wygłosił ks. biskup Jan Piotrowski. W trakcie Eucharystii modliliśmy się o szybką beatyfikację kapłana z Kamienicy.
Sympozjum odbyło się w seminaryjnej auli pod hasłem „Modlitwa i działanie. Postać sługi Bożego ks. dr. Wojciecha Piwowarczyka”. Słowem wstępnym poprzedzili je ks. rektor Paweł Tambor i biskup ordynariusz. W kilku referatach zarysowana została sylwetka sługi Bożego, jego życiorys, działalność duszpasterska i zaangażowanie w dzieła miłosierdzia. Nie zabrakło także świadectw osób, które miały okazję poznać ks. Piwowarczyka.
Ks. Wojciech Piwowarczyk żył w latach 1902-1992. Urodził się w miejscowości Kamienica jako szósty z ośmiorga dzieci, wychowany został w duchu pobożności i patriotyzmu. W latach 1923-27 odbył formację seminaryjną, w latach 30. uzyskał doktorat z teologii. Nigdy nie był proboszczem; w trakcie pobytu na kilku parafiach angażował się w liczne posługi: kapelana w szpitalach i więzieniach, spowiednika, katechety (standardem było dla niego prowadzenie 30 godzin katechezy tygodniowo) i wiele innych. Żył w ascetycznych warunkach; mieszkanie w nieogrzewanych plebaniach i ogrom pracy duszpasterskiej prowadziły niekiedy do czasowej utraty głosu.
W roku 1939 został mianowany przez biskupa Czesława Kaczmarka ojcem duchownym i wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach; swą funkcję pełnił do roku 1958. W pamięci alumnów pozostał jako duszpasterz „wymagający, ale i wspomagający”, kładący nacisk na modlitwę, lekturę Pisma Świętego i życie sakramentalne. „Żył mocą Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Był z klerykami stale i do końca, a ja jestem świadkiem jego pracy… spełnił on w pełni zadanie powierzone mu przez biskupa Czesława [Kaczmarka]” – wspominał ks. Jan Śledzianowski, który jako jedyny spośród prelegentów pamiętał ks. Piwowarczyka w roli ojca duchownego alumnów.
W centrum zainteresowań duszpasterskich i teologicznych ks. Wojciecha stał człowiek jako istota stworzona na obraz i podobieństwo Boże, obdarzona niezwykłą, przyrodzoną i niezbywalną godnością. Wskazywał na potrzebę budowania zdrowego moralnie społeczeństwa poprzez formację jednostki. Podkreślał, iż człowiek bogaty w wartości ubogaca społeczeństwo, zaś bogate społeczeństwo ubogaca jednostkę. W wymiarze praktycznym refleksje te przekładały się na jego troskę o niepełnosprawnych. Jak podkreślał jeden z prelegentów, ks. Jan Jagiełka, sługa Boży kładł nacisk nie tylko na pomoc niepełnosprawnym, ale także na ich aktywizację. Przywołał słowa ks. Piwowarczyka: „Chcą oni żyć, być potrzebni, mogą przyczynić się do pomnażania różnorakich dóbr”. Ks. Wojciech kładł także nacisk na rolę świeckich w Kościele, wyprzedził praktycznie idee papieża Piusa XII zawarte w konstytucji apostolskiej „Provida Mater Ecclesia” z 1947 r. Z jego inicjatywy powstał Instytut Świecki Chrystusa Króla. Nie będąc misjonarzem, troszczył się o potrzeby misji, w działalności duszpasterskiej uświadamiał o ich znaczeniu dla Kościoła. Wykorzystywał przy tym zdobycze ówczesnej techniki – na spotkaniach ze świeckimi posługiwał się przeźroczami i filmami ukazującymi pracę misjonarzy w dalekich częściach świata.
Ksiądz Wojciech Piwowarczyk zmarł 27 lipca 1992 roku. Podczas uroczystości pogrzebowej bp Edward Materski w następujący sposób określił życie kapłana: „Mistrz życia wewnętrznego, nauczyciel drogi do Boga, po której sam kroczył”. W trakcie sympozjum słowa te często były przywoływane przez kolejnych prelegentów. Sługa Boży pozostawił po sobie jedenaście tysięcy stron kazań i przemówień. Od 2004 roku trwa jego proces beatyfikacyjny. Poświęcone mu sympozjum zbiega się z licznymi rocznicami, między innymi ze sto dwudziestą rocznicą urodzin, trzydziestą rocznicą śmierci, dziewięćdziesięciopięcioleciem święceń kapłańskich, osiemdziesięcioleciem utworzenia nieformalnej grupy, która z czasem przekształciła się w Instytut Świecki Chrystusa Króla.
al. Michał Ciszek
