Początki biblioteki seminaryjnej związane są erygowaniem seminarium w 1726 roku. Kierownictwo w nowym seminarium biskup Szaniawski powierzył księżom komunistom. Było to zgromadzenie księży świeckich wspólnie żyjących, a zostało założone w Niemczech przez Bartłomieja Holzhausera.
Jako że realizowanie procesu dydaktycznego wymagało dostępu do książek, komuniści przywieźli z sobą do Kielc sporo pomocy naukowych i kaznodziejskich, przeważnie w postaci rękopisów. Ten liczący około 100 egzemplarzy księgozbiór stanowił zaczątek dzisiejszej biblioteki seminaryjnej. W następnych latach liczba książek zwiększyła się dzięki depozytowi, jaki na rzecz seminarium uczyniła Kapituła Kolegiaty Kieleckiej.
W budynkach seminarium i szkoły w 1809 r. urządzono szpital wojskowy. Przebywający tam ranni i chorzy żołnierze zaprószyli ogień, skutkiem czego powstał pożar, który strawił dużą część pomieszczeń szkolnych. Ogień w znacznym stopniu zniszczył bibliotekę i archiwum.
W roku 1841 r. na urząd rektora seminarium został powołany ks. Maciej Majerczak. przed nowym rektorem pojawiła się konieczność znalezienia pomieszczeń dla biblioteki. Aby zaradzić tej potrzebie, podjął on działania zmierzające w trzech kierunkach: 1) przygotowanie nowego lokalu dla biblioteki, 2) przeniesienie do niego księgozbioru i uporządkowanie go, 3) zakup nowych książek, szczególnie obcojęzycznych. Rektor Majerczak już w pierwszym roku swoich rządów zakupił 59 nowych książek, dbając jednocześnie o systematyczne oprawianie tych, które były zniszczone. Zaprenumerował też czasopisma. Do biblioteki oddał także cały własny księgozbiór.
W okresie międzywojennym biblioteka przeżywała okres intensywnego rozwoju. Księgozbiór znacznie się powiększył dzięki darowiznom i zakupom. Wspaniałym nabytkiem w tym czasie była darowizna testamentalna, jakiej dokonał biskup Augustyn Łosiński. Przekazał on bibliotece cały swój księgozbiór liczący ok. 1000 woluminów, w tym wiele dzieł zagranicznych.
Choć biblioteka seminaryjna bez większego uszczerbku przetrwała czas zawieruchy wojennej, to w okresie reżimu stalinowskiego narażona była na największe niebezpieczeństwo. Po aresztowaniu ordynariusza kieleckiego, biskupa Czesława Kaczmarka, rektora seminarium kieleckiego Szczepana Sobalkowskiego i innych księży władze przeprowadziły w bibliotece kilka rewizji. Zarekwirowano wtedy ok. 300 cennych książek.
W okresie od 1964 do 1977 napłynęło do biblioteki 15 047 woluminów. Jesienią 1974 roku dzięki pomocy ówczesnego dyrektora ekonomicznego seminarium, ks. Stanisława Wójtowicza, zabudowano ściany korytarza bibliotecznego wysokimi metalowymi półkami. W tym układzie biblioteka zaczęła stanowić pewną całość wyodrębnioną z ogólnej powierzchni gmachu.
Czytaj więcej o historii biblioteki…